Dag 4 en 5, 19-20 augustus 2018 Bandung
Door: Els
Blijf op de hoogte en volg Els
20 Augustus 2018 | Indonesië, Bandung
Gisteren zijn we na een lange maar zeer mooie autorit in Bandung aangekomen. Via de Puncak pas zijn we naar Bandung gereden en vanaf de pas heb je een mooi uitzicht over theevelden. ’s Middags hebben we lekker bij het zwembad gezeten en ’s avonds naar het winkelcentrum “Parijs van Java” gegaan.
In het hotel hebben we nog wat gedronken, potjes yahtzee en hartenjagen gedaan. En onze kamer opgezocht. Vanaf half 6 was dat toch een lange dag.
Wat een fantastische dag vandaag!! We hebben zeer veel indrukken opgedaan, heel lastig te omschrijven maar ik ga het zeker proberen. De goden waren ons zeer gunstig gezind toen we in Cimahi aankwamen, het geboortedorp van papa. We hebben onder begeleiding van twee militairen een rondleiding gehad in het militaire hospitaal waar papa geboren is. Daar mochten we geen foto’s maken maar toen hadden we het al gedaan. We mochten helaas niet naar het archief maar dit was al heel bijzonder. Iets verderop stond een mijnheer in uniform, geen militair, het hele tafereel te bekijken. Dat bleek mijnheer Francis van Bronckhorst, de neef van de ons welbekende Giovanni te zijn. Hij stond rechts van een gebouw wat later de vroegere kraamkamer bleek te zijn, in de tijd dat opa daar geboren is. We mocht van Dhr. Van Bronckhorst naar binnen om alles te bekijken. De lampen, deuren, alles was nog uit papa’s tijd en niet vervangen. Binnen mochten we geen foto’s maken van hem, maar buiten wel en dat hebben we gedaan. Wat bijzonder om daar te staan.
We oogsten wel veel bekijks met twee militairen bij ons, ook dit waren weer ontzettend vriendelijke mensen en wilden alles weten van papa’s historie.
In de auto konden we even bijkomen van alle indrukken, onderweg naar het ouderlijk huis van papa. Lastig te vinden omdat de straatnaam en ook de nummers gewijzigd zijn in de loop der tijd. Maar ook dat hebben we gevonden. Aan de hand van de foto’s die ik van Jan en van Arno heb gekregen konden we wel zien dat er enorm veel veranderd was en dat er weinig aan onderhoud wordt gedaan. Ook hier hadden we geluk, de eigenaar kwam net thuis. Het is een guesthouse geworden, waarbij ze veel hebben aangebouwd. En heel bijzonder weer, dat woord gebruik ik vandaag wel heel vaak, we mochten naar binnen. We hebben alles kunnen zien wat uit die tijd was, woonkamer tuin, bijgebouwtje voor de kokkie en andere hulpjes.. Alle deuren, kozijnen waren allemaal authentiek. Het is toch best aangrijpend om daar te staan in het ouderlijk huis van papa. Emotioneel ook wel omdat ik deze ervaring jammer genoeg niet meer met hem kan delen. En heel fijn om dit met mijn gezin te kunnen ervaren, en aan mama, Ginny en Marga te kunnen laten zien, en uiteraard andere familieleden die hier misschien wat van zullen herkennen.
Als laatste gingen we naar de Anklung voorstelling, traditionele dans, zang en poppenspel. Eerlijk gezegd hadden we er niet zoveel zin in, maar we zijn heel blij dat we het wel gedaan hebben. De eerste 20 minuten was even doorbijten, een poppenspel maar we verstaan er natuurlijk niets van. Daarna was het genieten, heel veel kinderen die meededen in de voorstelling. Zelf mochten we ook nog even aan de bak en de voorstelling werd afgesloten met een dans met kinderen en publiek. Glenn en Dean werden niet gespaard maar deden heel enthousiast mee.
Kortom, een fantastische dag met veel bijzondere en toch wel emotionele momenten.
Op naar morgen!
-
20 Augustus 2018 - 15:18
Jordy:
Wat gaaf dat jullie zoveel terug hebben kunnen zien van opa zijn jeugd! Kan me voorstellen dat het heel veel indruk heeft gemaakt. Geniet er van! -
20 Augustus 2018 - 15:48
Ginny:
Wat ontzettend leuk dat jullie het ouderlijk huis en het hospitaal waar papa geboren is gevonden hebben en wat bijzonder dat jullie overal naar binnen mochten. Ben best een beetje jaloers! Nee hoor, het is jullie van harte gegund. Fijn om te horen (en zien) dat jullie het fantastisch hebben en blijf vooral verhalen schrijven. Dan hebben we toch een beetje het gevoel dat we alles meebeleven.
Dikke knuffel voor allemaal van Ginny en Ruud. X -
20 Augustus 2018 - 22:20
Tante Patty:
Wat een prachtige belevenis , de voetstappen van pappa te kunnen volgen, zo dicht bij hem te zijn. Helaas herken ik nog maar weinig van de fotos die je me stuurde , maar net wat je schrijft de vriendelijkheid de warmte van de mensen ,de vrolijkheid is gebleven.
Wat fijn dat jullie samen dit beleven , en wij genieten van je reportages.
Liefs voor jullie viertjes, tante Patty & oom Jan. -
21 Augustus 2018 - 01:51
Arno Siemons:
Wat prachtig dat jullie het militaire hospitaal mochten bezoeken. Papa en ik kwamen niet verder dan het hek met bewakers (vast onze tronies...). En als klap op de vuurpijl ook nog het huis aan de Farmanweg. Te bedenken dat jouw vader als klein jongetje in de tuin heeft gespeeld. Een bijzonder moment en ontzettend fijn dat jullie dit met z'n vieren hebben kunnen delen. Helemaal knap dat jullie nog een Anklung-voorstelling hebben 'uitgezeten'.
Blijf genieten!
Liefs,
Arno -
21 Augustus 2018 - 16:50
Jan:
Wat een indrukwekkende belevenissen hebben jullie meegemaakt. Zo bijzonder om alles uit de tijd van oom Wim nog te zien in Cimahi. Ook knap dat het alsnog gelukt is om het ouderlijk huis te vinden in Bandung! Het lijkt me zeer speciaal om zo dicht bij onze roots te komen. Ik word er een beetje stil van.
En zulke hartelijke mensen ontmoeten is wel erg tof.
Leuk ook dat de jongens het waarderen en zich kunnen vermaken.
Geniet van alle indrukken, groet en liefs, Jan
PS Heb je ook lekkere eetfoto’s?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
