Dag 9, 24 augustus, Borobudur
Door: Els
Blijf op de hoogte en volg Els
24 Augustus 2018 | Indonesië, Borobudur
Na een zeer korte nacht zijn we vanmorgen om half 4 opgestaan om om 4 uur te vertrekken en naar de zonsopgang te kijken bij de Merapi vulkaan. Onze Rudi houdt van op tijd zijn dus klokslag half 4 was hij present. Onze wekker was net afgegaan. Het personeel van het guesthouse had heerlijk koffie voor ons gezet en 4 uur zijn we vertrokken. Na een vreselijke klim, goed voor hart en bloedvaten, waren we om kwart voor 5 boven. De temperatuur boven was goed te doen. Pikkedonker nog maar dat duurde niet heel lang. Wat een prachtig schouwspel is dat, moeilijk weer te geven op de foto’s. Ook dit hadden we zeker niet willen missen. En om kwart voor 7 waren we weer terug.
Na een ontbijt, dit keer gekozen voor een omelet en geen indisch, hebben we de koffers ingeladen. Van het personeel kregen Raymond en ik nog een kleine boeddha mee als geschenk. Wat lief weer!!
Op naar de Borobudur, de boeddhistische tempel op de berg. Rudi had een gids voor ons geregeld omdat hij zelf niet al te veel weet van de verhalen van de tempel. Deze gids wist er enorm veel van af, te beginnen met te vertellen dat we 150 traptreden op moesten. Gelukkig niet in 1 keer maar alsof we nog niet genoeg gedaan hadden vandaag. We kregen natuurlijk ook allemaal een sarong om, want blote benen mag uiteraard niet.
De tempel is gebouwd tussen 750 en 850 en telt negen etages. Hij is opgebouwd als een grote stoepa en is 123 bij 123 meter. De eerste zes etages zijn vierkant en de laatste drie zijn rond. Na het interessante verhaal van de gids te hebben beluisterd, waren we klaar om naar beneden te gaan. Dat ging niet helemaal zonder slag of stoot. Twee meiden wilden heel graag met Dean op de foto en daarna was het hek van de dam. Waar ze allemaal vandaan kwamen weten we niet, maar de jongens moesten iedere keer maar weer op de foto. En maar blijven lachen, dat deden ze wel. Goed gedaan mannen, jullie hebben een hoop meiden en jongens blij gemaakt!
Uiteindelijk zijn we toch beneden aangekomen en zijn we vertrokken naar ons hotel in Yogjakarta. Ook dit is een zeer rommelige, arme stad. In het hotel aangekomen hielden we het wel even voor gezien en was de middag voor onszelf. We waren tenslotte al vanaf half 4 in de weer.
Dean en ik zijn heerlijk naar het zwembad gegaan, de temperatuur was al opgelopen tot rond de 30 graden. Glenn en Raymond zijn met de taxi naar een visvijver gegaan, vrienden gemaakt maar helaas niets gevangen.
En zo vliegen onze dagen dus redelijk snel voorbij. We zijn alweer bijna op de helft en hebben al een hoop gezien, gedaan en genoten. Vanavond gaan we heerlijk in het hotel eten en ik gok erop dat we allemaal op tijd ons bedje opzoeken.
-
24 Augustus 2018 - 20:38
Jan:
Zo dat ziet er schitterend uit, de Merapi!
De vulkaan is toch nog actief - merkte je daar iets van?
De Borobudur is indrukwekkend. Maar met je fans op de foto moeten gaan lijkt me ook wel leuk. :-) . Nu nog een eigen instagram voor Glenn en Dean.
Overigens vind ik Glenn qua silhouet erg op je vader lijken.
Weltrusten. Ben benieuwd wat jullie morgen voor bijzonders beleven.
-
25 Augustus 2018 - 15:45
Tante Patty:
Dit tempo van jullie kan ik niet bijhouden, ben met mijn hoofd en hart nog bij de erevelden en jullie foto bij de graven van tante Corry en mijn vader, heel ontroerend. De doelstelling van het eerste deel van jullie reis is heel mooi, ontroerend. Slikken.
En dan dat guesthouse, daar wil ook wel heen, wow.
Heel afwisselend wat jullie doen, geweldig, maar met het aspect " poseren" hadden jullie geen rekening gehouden toch. Ja Els en Raymon jullie zonen zijn twee knapperds , echt beautys.
Voor nu maar lekker slapen want morgen ook weer n vol programma.
Nacht zoen, liefs, tante Patty.
-
26 Augustus 2018 - 01:04
Els Vanhove:
Voor ons gaat het ook heel snel en doen we veel indrukken op. Daarom hebben we de laatste 6 dagen ook gewoon heerlijk een strandvakantie. Dan kunnen we alles op ons laten inwerken en even lekker bijkomen.
Liefs Els. -
29 Augustus 2018 - 19:55
Corry Siemons:
De Borobordur, ik voel het nog in mijn benen en het is 23 jaar geleden.
Wel heel fijn dat Oom Ton Maaike en ik dat toen ook hebben ondernomen.
Djokjakarta vond ik wel bijzonder maar er zal ook wel veel veranderd zijn.
Nu maar lekker uitrusten , liefs Tante Corry.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
